Rozdział 23

Rozdział dedykowany : Julce :** Dzięki, że to czytasz :D I jesteś z nami :) 

 ***

Miałam bardzo dziwny sen. Śnił mi się Justin. Nawet moja podświadomość jest przeciwko mnie! Byliśmy znowu parą. Dlaczego tak sądzę? Trzymaliśmy się za ręce, wygłupialiśmy się, przytulaliśmy, całowaliśmy ogólnie wszystko było takie idealne. Bardzo bym chciała, aby to się nigdy nie skończyło. Kocham go, choć  tak bardzo chce go znienawidzić. Myślę sobie  teraz jak jestem beznadziejna. Dlaczego nie zostałam z nim na tym lotnisku. Tylko go pocałowałam  i uciekłam  w stronę mojej grupy. Mogło być  tak pięknie, a jak zwykle  popsułam to swoim  honorem oraz dumą. Jestem naprawdę  idiotką, ale cóż on ma Selene, a ja .... No właśnie  ciekawe kogo? Martina? Nie on jest tylko  przyjacielem, w końcu  nie chce być z kimś na siłę. Nazywam się Melody Tucher, która jedzie na swoją  wycieczkę "urodzinową" i ma zamiar dobrze się bawić z przyjaciółmi. Wiem, że teraz myślicie, iż sama nie wiem czego chce. No, ale cóż moje uczucia w obecnej chwili zmieniają się co minutę. To jest najgorsza rzecz jaka może być. Zakochasz się. Ta osoba cię zrani, a potem chociaż masz jej za złe i tak ją bardzo mocno kochasz. Chociaż tak bardzo tę osobę chcesz znienawidzić to ci się nie udaje. Może z czasem ta miłość zgaśnie i o NIM w końcu zapomnę...

*** 

Właśnie wchodzę na dworzec.  Tata ciągnie moją walizkę. Przy peronie 3 mają czekać Martin i jego kumple. Norah oraz Samanta. Sam jest bardzo życzliwą osobą. Traktuję ją  jak własną siostrę,  której nie mam.  Samanta ma rude włosy i bardzo zielone, przypominające  trawę  oczy.  Jest ona ważna w moim życiu, dlatego  rodzice ją na te wycieczkę zaprosili. Tak jak mówiłam, tak było. Czekali już wszyscy. Norah gadała z Martinem i jego dwoma  kolegami, których zupełnie nie znam. Nawet nie widziałam na oczy. Sam stała z boku ze słuchawkami w uszach. Gdy mnie ujrzała od razu  podbiegła  i mocno przytuliła. Zauważyłam, że nadal jest niższa ode mnie. Wiem jedno Sam  oraz ja równa się  odpały i  nie opanowane napady śmiechu. Po ciepłym powitaniu  z moją kochaną kuzynką, podeszłyśmy do pozostałych. Powiedziałam im po prostu "cześć " na powitanie. Po kilkunastu minutach  rozmowy o niczym, podjechał  pociąg. Chłopacy wzięli nasze bagaże i wnieśli je do pociągu. Ja tylko szybko pożegnałam się z rodzicami, po czym dołączyłam się do reszty. Zdążyli oni już zająć miejsca w przedziale, więc zostało mi tylko usiąść na przeznaczonym siedzeniu. Podróż była bardzo męcząca. Ja byłam pochłonięta rozmową z Sam. Norah za to z chłopakami. Zawsze jak pamiętam to ja lepiej dogadywałam się z płcią przeciwną, lecz teraz jak widać jest na odwrót.  Dowiedziałam się jedynie, że  kumple Martina nazywają się Jared i Tom. Jak na razie tyle mi wystarczało. Podróż pociągiem ciągnęła się bardzo długo. O godzinie 16 byliśmy na miejscu. Opuściliśmy dworzec, wsiedliśmy do autobusu i udaliśmy się do "naszego" hotelu, w którym przez najbliższy czas będziemy nocować. Dostaliśmy 2 pokoje. Jeden był mój, Sam oraz Norah, a drugi chłopaków. Każdy z nas wziął szybki prysznic i przebrał w świeże ciuchy. Po godzinie, gdy już byliśmy gotowi, udaliśmy się na malutką wycieczkę do centrum. Oczywiście ja z Sam poszłyśmy same na malutkie zwiedzanie. Chciałam jak najwięcej unikać Norah`y i jej bandy.  Może dlatego, że przez ten Paryż trochę się poróżniłyśmy. Przez całą resztę dnia nadrabiałyśmy z Sam ten czas, w którym nie miałyśmy ze sobą kontaktu. Opowiedziałam jej o Justinie. Jako jedyna mnie zrozumiała oraz zaproponowała, że mi pomoże. Po kilku godzinnym chodzeniu wróciłyśmy do hotelu. Okazało się, że reszta już dawno tam była. Na szczęście na mieście zjadłyśmy dużą pizze, więc nie byłam głodna. Po kilku minutowym przebywaniu w pokoju, zabrałam piżamę i potrzebne rzeczy. Poszłam do łazienki, wzięłam  długi oraz odprężający prysznic. Po opuszczeniu łazienki ułożyłam się w łóżku i natychmiast zasnęłam. Każdy dzień wycieczki był bardzo monotonny. Cały czas spędzałam czas z Sam, która starała mi się pomóc. Z Norah`a od przyjazdu nie zamieniłam ani jednego słowa. Było mi przykro, że tak ją ranię, ale potrzebuje jak na razie odetchnąć. Wszyscy ignorowali moje humorki, aż do czasu dnia kiedy nadeszły moje urodziny. Sam postanowiła przełamać te moje "ciche dni".

-Melody mam tego dość ! - krzyknęła. 

- Ale Sam nie rozumiem o co ci chodzi.

- O co mi chodzi? Zachowujesz się jak wrak człowieka! Nawet nie wiem kiedy ostatnio pojawił się uśmiech na twojej twarzy. Może inni to tolerują, ale ja mam dosyć! Dzisiaj są twoje siedemnaste urodziny i zamierzam zrobić z tobą porządek. Założysz dzisiaj swoją ulubioną fioletową sukienkę. Pójdziesz dzisiaj ze mną do kawiarni  na duże ciasto oraz pyszną herbatkę, gdyż wiem iż nie pijesz kawy. I mam nadzieję, że już nie będziesz się zachowywać jak przez te ostatnie 3 dni! 

- Dobrze. Dla ciebie wszystko, ale nie wymagaj zbyt dużo.

- Tak jest! Powraca stara Melody!

 

    Zrobiłam tak jak Sam mi kazała. Ubrałam swoją śliczną fioletową sukienkę. Zrobiłam lekki makijaż i wyszłam razem z moją kochaną kuzynką na miasto. Właściwie do wybranej przez Sam kawiarni. Szłyśmy około piętnastu minut, przez całą drogę śmiejąc się i wygłupiając. Czułam, że powraca ta stara Melody. Gdy usiadłyśmy w kawiarni, Sam zamówiła nam napoje i ciastka. Po jakiejś półgodzinnej rozmowie, zgasły światła w kawiarni. Nikt nie wiedział  co się dzieję. Nagle z zaplecza wyjechał wielki tort, a zza niego pozostali uczestnicy "wycieczki urodzinowej ". Nie wiecie jaki miałam zaciesz. Gdy światło się zapaliło, wszyscy goście kawiarni wstali i śpiewali mi "Happy Birthday"! Natychmiast przytuliłam Sam i popłakałam się ze szczęścia. Po ciepłym uścisku z moją kochaną kuzynką, podbiegłam do pozostałej czwórki i również ich mocno uściskałam. Gdy tuliłam się do Martina, ujrzałam w kącie znajomą mi twarz. W momencie kiedy tak długo patrzałam na  chłopaka, nasze spojrzenia się spotkały. Teraz, gdy ujrzałam jego twarz, wiedziałam, że to był...

**********************************************

Dzięki, dzięki :) Jesteście niesamowici! Dziękuję wam za tyle wyświetleń i komentarzy! :) Jesteście moimi kochanymi young bloodowcami :D Kocham was! Nie wiecie jak bardzo wasze komentarze i ciepłe słowa dla mnie znaczą! Przyszły rozdział może pojawi się w sobotę lub w niedzielę :) Mam nadzieję, że ten rozdział przypadł wam do gustu ! :)